Рэпчына для Айчыны

Калі твая нацыя –
у сне, гібернацыі,
пад неабвешанай
акупацыяй,

чакае чарговай
“дэнацыфікацыі”
і канчатковай
утылізацыі;

эканоміка –
у стане стагнацыі,
у рэжыме фрустрацыі
(а дакладней – у срацы),

за санкцыяй – санкцыя,
маячыць інфляцыя,
за ёй – дэвальвацыя,
з кален – не падняцца…

вішчыць прапаганда
і дэзінфармацыя:
“Ня трэба баяцца
і супраціўляцца,
у нас не вайна,
а спецаперацыя!

юныя нацы
маршыруюць па пляцы,
а чорныя нацы –
па вуліцах з рацыямі,

паяцы ў палацы
сваім тотэнтанцам
зрываюць авацыі
ў святле папарацы;

прайшла інаўгурацыя –
оргія з дэфларацыяй
краіны і нацыі…
весела – абасрацца!

няма сіл трымацца
ты слухаеш Каца?
паслухай Сцяпана і Джахара,
яны мелі рацыю.

…а ты крочыш на працу,
увечары ў еўраопт –
там на бырла – акцыя!
бухнуў – і можна не парыцца.

і так можа здарыцца,
наступны будзеш ты
на нарах чаліцца –
не ссы брацец!

трэба вырубіць геалацыю,
у шэрае апранацца,
у бульбу хавацца
і там – баяцца, баяцца, баяцца!

ёсць яшчэ эміграцыя –
дакладней, эвакуацыя
у польшчу ці францыю
толькі гэта вам не вакацыі,
а добраахвотная рэзервацыя,
утульнае гета сярод цывілізацыі.

не падабаецца?
дык ламай дэкарацыі!
скажы “не” пракрасцінацыі!
пачынай змагацца!

на “бандэраўцаў” і амерыканцаў
на каліноўцаў і натаўцаў,
на рэптылоідаў з Марса
лепш не спадзявацца…

інакш наступнай раніцы
ты можаш не дачакацца.

Беларусь, 2022

© Кветка Шыпшына & Магілёўскія аўтары

@menskrazam_info
#МыРазам