Людзі йшлі па плошчах гожых,
Па праспектах гарадскіх…
Ты на стыку ўсім прыгожым
Прадавала васількі.
Людзі йшлі і праміналі,
Не вярталіся ізноў…
Ім нічога не казалі
Зоркі-вочы васількоў.
Толькі я, дзівак-паэта,
Прыпыніўся і сачыў,
Як пялёсткі з тых букетаў
Асыпаліся ўначы. ©
Спакойнай ночы
@mog_drive_chat
Па праспектах гарадскіх…
Ты на стыку ўсім прыгожым
Прадавала васількі.
Людзі йшлі і праміналі,
Не вярталіся ізноў…
Ім нічога не казалі
Зоркі-вочы васількоў.
Толькі я, дзівак-паэта,
Прыпыніўся і сачыў,
Як пялёсткі з тых букетаў
Асыпаліся ўначы. ©
Спакойнай ночы
@mog_drive_chat