Страшна быць у палоне, цярпець прыніжэнні і катаванні, не ведаць, што будзе заўтра, ці вызваляць, ці…

Страшна быць у палоне, цярпець прыніжэнні і катаванні, не ведаць, што будзе заўтра, ці вызваляць, ці накінуць яшчэ тэрмін.

Страшна выхадзіць на волю, але быццам не на волю, бо Беларусь па-ранейшаму ў палоне.

Страшна думаць пра тых, хто застаўся за кратамі.

Але паглядзіце на Паліну, на яе постаць, на яе ўсмешку. Яе вочы. Нібыта дзень яе волі набліжае волю для іншых, дае надзею і сілы. Няскораная, нязломная, неверагодная жанчына. Наш боль, наш гонар, наша гераіня. Наша вольная беларуска.

Дзякуй табе, Паліна!

Жыве Беларусь!