Вось і да Ўладзіслава Багамольнікава, праваслаўнага святара, уварваліся бандыты з губазіка, выламаўшы дзверы, кінулі за краты, пагражаюць крымінальным артыкулам. Нічога дзіўнага, бо менавіта ён служыў набажэнства на Плошчы Перамен пасля забойства Рамана Бандарэнкі і абвяшчаў галадоўку ў знак салідарнасці з Ігарам Лосікам.
Можна быць атэістам ці вернікам, але ж прыстойны чалавек не закрые вочы на забойствы і катаванні ў сваёй краіне і крывавую вайну ў суседняй.
Можна быць святаром ці парафіянінам, але ж шчыры вернік не здрадзіць Божым запаветам, няхай нават іерархі яго царквы адракліся ад Бога, служаць пуціну і лукашэнку, апраўдваюць парушэнні ўсіх законаў, Божых ды чалавечых.
Бо, як кажа пратэстанцкі пастар Вячаслаў Ганчарэнка, “у цёмны час казаць праўду цяжэй, чымся ў светлы час. Але толькі так будзе развеяная цемра.”
Свабоду Уладзіславу Багамольнікаву, сумленнаму чалавеку і сапраўднаму хрысціяніну.
Свабоду палітвязням!
Жыве Беларусь!