Тры гады прайшло, а здаецца, што тры дні. Тры гады, як мы адчулі сябе кроплямі моцнага, смелага, пры…

Тры гады прайшло, а здаецца, што тры дні. Тры гады, як мы адчулі сябе кроплямі моцнага, смелага, прыгожага бел-чырвона-белага мора. Нібыта чароўны сон. І ўсе тры гады вораг імкнецца нас упэўніць: то сапраўды толькі сон, які трэба забыць, бо ў рэальнасці такога не бывае.

Але мы ведаем: бывае. І будзе зноў. І мы чакаем і рыхтуемся.

Жыве Беларусь!