By Belkorpus КРАСАЎЦАМ
“Красаўцы” вы, але ж вы не прыгожы’.
Ваўкі, нібыта, з гонарам авечым.
(Пабачце ў люстэрка вашы рожы!)
І балаклавы вам таму дарэчы.
Уся ваша моц — то страх і аўтаматы.
Нянавісць — ваша сутнасць існавання.
Сусвет увесь тлумачыце вы матам
У тэрмінах выключна згвалтавання.
Гвалтаўнікі без сораму й сумлення,
Бязглуздыя рабы сваёй сістэмы,
Тупыя каты, што катуюць без сумнення,
Каб услужыць вусатаму татэму.
Апрычнікі шалёнага цара,
Што раптам з бруду выйшаў у прэзідэнты,
Якому на той свет даўно пара,
Што лёс краіны робіць беспрасветным,
Што першы гвалтаўнік з гвалтаўнікоў,
Што першы кат, сярод астатніх катаў,
Што нас у прорву гэтую прывёў,
Дзе жыць нядоўга нам і не багата.
Але ж і вам таксама ў прорве жыць!
Няўжо ж ня бачыце вы прорвы той памеры?
Няўжо ж вам так людзей прыемна біць,
Каб атрымаць пазыку на кватэру?
Ваш гаспадар вам кінуў толькі косць.
Астатняе з яго стала ня вам.
Вы — бруд з ягоных бот. Сляпая злосць
Ўласцівая толькі трунным цвікам,
У якіх ператварыліся вы ўсе —
Цвікі ў труну Радзімы і Краіны.
Але ж ідзе расплата пакрысе.
І ведайце — ніхто з вас не бязвінны.
Калісьці атрымаеце адказ.
Вам будзе зуб за зуб й за вока — вока.
І кожнага кранецца гэта з вас.
І будучыня гэта не далёка.
©️ Максім Перапяліца