На ўскрайку самым, на краёчкуТаго ўсяго, чым даражу,Я даначую гэту ночку,Тваю падушку даляжу.Мы родн…

На ўскрайку самым, на краёчку
Таго ўсяго, чым даражу,
Я даначую гэту ночку,
Тваю падушку даляжу.

Мы родныя крывёй і духам,
Мы – духу і крыві зліццё…
А страсць падушку рве з-пад вуха,
Пераварочвае жыццё.

© Уладзімір Някляеў

Жыве!

Дабранач, шаноўныя!
@mog_drive_chat