Мабыць, вернікам прасцей, бо пакутніцтва – частка хрысціянскай культуры. Паўла заўсёды ўзгадваюць як верніка, і вера мае вялікае значэнне ў яго жыцці. Нават на турэмных малюнках Паўла, тых, што калісьці вырваліся на волю і ператварыліся ў паштоўкі, – храмы Беларусі. А яшчэ на малюнках – неба і аблокі, і трава, і карункавыя дрэвы. І святло.
Часам рэлігіі яднаюць краіны і нацыі, часам правакуюць нянавісць паміж народамі. У Беларусі ж здаўна побач мірна жывуць і вернікі розных канфесій, і атэісты. Усіх нас яднаюць тыя аблокі, і тое неба. І святло, што так трапна алоўкі Паўла перанеслі на паперу. Усіх нас яднае любоў да Беларусі.
Мы можам верыць ці не верыць у рознае, але ўсе мы верым у Беларусь. І такія людзі, як Павел Севярынец, заўсёды нагадваюць пра нашую веру.
Свабоду Паўлу Севярынцу!
Свабоду ўсім палітвязням!
Жыве Беларусь!