By Belkorpus Пра Аляксея Аўсюкевіча і Віталя Бычкова няма нават інфармацыі, ці былі яны на волі ў момант смерці. Але пра іх мы хаця б ведаем.
Беларуская турма забівае. Смерці за кратамі набываюць вялікі разгалос, але смярцей больш, нашмат больш. Беларуская турма забірае здароўе – часам, усё здароўе. А тых, хто выйшаў, пацукі не пакідаюць у спакоі: кагосьці прымушаюць адразу з’ехаць, кагосьці наадварот не выпускаюць. Пагрозамі вымушаюць пісаць прашэнне, выцягваюць на эфір з прапагандыстамі, патрабуюць супрацоўнічаць. Фармальна чалавек памірае на волі, але якая гэта воля.
Праваабаронцы як-ніяк адсочваюць лёсы палітычных, а што адбываецца з людзьмі без статуса палітвязня? Што адбываецца са звычайнымі зняволенымі, без жоўтай біркі? Страшна падумаць, якія факты потым знойдуць даследчыкі ў архівах лукашэнкаўскіх катавальняў.
Вельмі хочацца такога ж пекла для ворагаў. Для мянтоў, што збіваюць да непрытомнасці, для “суддзяў”, што адпраўляюць цяжка хворых людзей за краты за падабайку ці рэпост. Такога ж і нават большага. Але нельга. Бо тое, што існуе ў беларускіх турмах зараз, існаваць не павінна, ні для людзей, ні нават для пацукоў. У дэмакратычнай Беларусі гэта бясконцае страшнае злачынства супраць чалавецтва нам трэба першым чынам спыніць, а потым добра задакументаваць. Зняволенне не павінна забіваць. Але для чырвона-зялёных злачынцаў яно будзе вельмі, вельмі доўгім.
Свабоду Беларусі!
Злачынцаў за краты!
Жыве Беларусь!