
Тодар Кляшторны – Зноў вясна…
Зноў вясна.
Зноў купаюцца далі ў разлівах,
Зноў так чыста блакітная гладзь…
І так хочацца ў думках маўклівых
Залатыя палі цалаваць.
Зноў так радасна шэпчуць дубровы,
Зноў гамоніць аб нечым быльнёг…
Надрываецца плачам карова
На прыволлі ў шырокіх палёх.
Цэлы дзень снегавыя праталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары…
На страсе агалцелыя каўкі
Не сціхаюць да позняй пары.
А як вечар датлеіць за хатай,
А як змрокі прылягуць к акну,
За аколіцай ходзяць дзяўчаты
І гукаюць красуню вясну…
Эх, вясна!
Нат нялюбаму хочацца верыць, –
Нат пастылае стала мілей…
Зноў палае бунтарскае сэрца
У бязмежжы юнацкіх надзей.
Цэлы дзень снегавыя праталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары…
На страсе агалцелыя каўкі
Не сціхаюць да позняй пары.
1927 г.
Перажылі зіму – перажывём і дыктатуру. З першым днём вясны, сябры!
Жыве Беларусь!
Зноў вясна.
Зноў купаюцца далі ў разлівах,
Зноў так чыста блакітная гладзь…
І так хочацца ў думках маўклівых
Залатыя палі цалаваць.
Зноў так радасна шэпчуць дубровы,
Зноў гамоніць аб нечым быльнёг…
Надрываецца плачам карова
На прыволлі ў шырокіх палёх.
Цэлы дзень снегавыя праталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары…
На страсе агалцелыя каўкі
Не сціхаюць да позняй пары.
А як вечар датлеіць за хатай,
А як змрокі прылягуць к акну,
За аколіцай ходзяць дзяўчаты
І гукаюць красуню вясну…
Эх, вясна!
Нат нялюбаму хочацца верыць, –
Нат пастылае стала мілей…
Зноў палае бунтарскае сэрца
У бязмежжы юнацкіх надзей.
Цэлы дзень снегавыя праталкі
Цэдзяць мутныя пырскі з гары…
На страсе агалцелыя каўкі
Не сціхаюць да позняй пары.
1927 г.
Перажылі зіму – перажывём і дыктатуру. З першым днём вясны, сябры!
Жыве Беларусь!