1. Раннія гады і адукацыя (1911–1937)
Вучыўся ў Наваградскай беларускай гімназіі (1923–1931), затым у Львоўскай духоўнай акадэміі (да 1936 г.). Працягнуў навучанне ў Інсбруку, Аўстрыя, але з-за недастатковага ведання лацінскай мовы не змог працягнуць вучобу.
2. Святарскае служэнне ў Беларусі (1937–1944)
17 кастрычніка 1937 г. быў рукапакладзены ў святары ў Львове біскупам Мікітам Будкам.
Служыў у грэка-каталіцкіх парафіях на Піншчыне, у тым ліку ў вёсках Угрынічы, Гарадная, Стоўбцы і Збураж. За асветніцкую дзейнасць сярод беларусаў падвяргаўся пераследу з боку польскіх уладаў.
У 1942 г. быў прызначаны экзархам Антонам Неманцэвічам членам Экзархальнай рады адноўленай Беларускай Грэка-Каталіцкай Царквы.
3. Эміграцыя і дзейнасць у Еўропе (1944–1977)
Пасля Другой сусветнай вайны апынуўся ў эміграцыі. У 1946 г. прызначаны кіраўніком Беларускай каталіцкай місіі ў Францыі, дзе выдаваў часопіс «Божым шляхам».
У 1959 г. уступіў у Кангрэгацыю айцоў марыянаў. У 1960 г. прызначаны рэктарам Беларускай каталіцкай місіі ў Вялікабрытаніі.
З 1970 г. і да сваёй смерці ў 1977 г. кіраваў беларускай секцыяй Ватыканскага радыё, дзе падрыхтаваў шэраг унікальных праграм, прысвечаных хрысціянству ў беларускай літаратуры і гісторыі.
4. Літаратурная і навуковая дзейнасць
Аўтар шматлікіх кніг па гісторыі, філасофіі, тэалогіі і мовазнаўстве, у тым ліку «Душа» (1948), «Паходжаньне чалавека ў сьвятле сучасных фактаў» (1948), «Навука і рэлігія» (1977), «Своеасаблівасці беларускае мовы» (1951) і «Св. Еўфрасіньня-Прадслава Полацкая. Патронка Беларусі» (1953). Склаў грэка-лацінска-царкоўнаславяна-беларускі слоўнік і зборнік беларускіх прыказак і прымавак з больш чым 20 000 адзінак.
Публікаваўся пад імёнамі Л. Іскра, Анатоль Жменя і Пракоп Каваль.
5. Смерць і спадчына
Памёр 28 ліпеня 1977 г. у Парыжы падчас хірургічнай аперацыі. Пахаваны 8 жніўня 1977 г. на могілках святога Панкрата ў Лондане.
Жыццё і дзейнасць а. Льва Гарошкі з’яўляюцца прыкладам самаадданага служэння Богу і беларускаму народу, спалучаючы ў сабе духоўнае кіраўніцтва, асветніцкую працу і культурнае адраджэнне.