By Belkorpus Свет абяцае рэчы дробныя і мінаючыя, а служаць яму з вялікай ахвотай. Я абяцаю рэчы бязмерныя і вечныя, а сэрцы смяротных застаюцца абыякавымі.
Хто ж служыць Мне гэтак жа ахвотна ва ўсім і гэтак жа паслухмяна, як служыць свету ды яго валадарам?
Дык чырваней, лянівы і бурклівы, што іншыя больш ахвотна працуюць на сваю загубу, чым ты працуеш для вечнага жыцця; што іншыя больш радуюцца марнасці, чым ты праўдзе.
Аднак так часта яны ашукваюцца ў сваіх надзеях. Маё ж абяцанне нікога не ашуквае, і не адойдзе з пустымі рукамі той, хто паверыць Мне.
Што абяцаў – тое дам; што сказаў – тое споўню, калі толькі да канца вытрываеш верна ў Маёй любові.
Я шчодра ўнагароджваю добрых і выпрабоўваю пабожных.
Запішы Мае словы ў сваім сэрцы і добра паразважай над імі, бо яны вельмі спатрэбяцца табе ў хвіліну спакусы.
Чаго не разумееш чытаючы, зразумееш тады, калі цябе наведаю.
Двайным спосабам Я наведваю сваіх выбраных: спакусаю і суцяшэннем.
І дзве навукі даю ім штодзень: адну – ганячы іхнія праступкі, другую – клічучы іх да штораз большых цнотаў.
Хто мае словы Мае ды іх не прымае, той мае суддзю – слова, што ў апошні дзень асудзіць яго (пар. Ян 12, 48).
Тамаш Кемпійскі “Пра наследаванне Хрыста”